33 dagen na de operatie

Het is alweer ruim een week geleden dat ik geschreven heb, er gebeurt nu natuurlijk ook vrij weinig. Toch wil ik nog wat dingen delen met jullie. Het is nu bijna 3 weken geleden dat ze de schroef vast gezet hebben, om precies te zijn is dat morgen 3 weken geleden. Ik hoopte dat je nu al verschil zou zien, dat me voor tanden nu al meer naar elkaar toe zouden zijn gaan schuiven. Dit is ook wel gebeurt, en ik zie het wel en merk het wel maar ik denk dat het andere niet opvalt zo minimaal is het verschil.

Ik zit op dit moment nog zonder werk en ik ben natuurlijk druk met solliciteren, maar aangezien het praten nog steeds lastig is en ik met een groot gapend gat tussen me voor tanden loop vraag ik me af of ik uberhaupt wel een goed sollicitatie gesprek kan voeren nu. Dat vreet aan mij, hoe lang duurt dit nog? Ik dacht dat het allemaal wat sneller zou gaan, nou niet dus. Ik heb echt het gevoel dat ik een beetje stil sta in mijn leven nu,ik heb geen baan en ben bang dat het door deze omstandigheden nog lastiger word 1 te vinden. Ook mis ik het uitgaan, niet dat ik dit vaak deed maar gewoon een gezellig avondje met vriendinnen in de kroeg. Ik weet dat ik het mezelf waarschijnlijk moeilijker maak dan nodig is, maar ik word erg onzeker als ik op plaatsen kom waar veel mensen zijn en al helemaal als ze me gaan aanstaren. Maar goed gelukkig is dit niet voor eeuwig! En wat werk betreft, ik blijf hoop houden dat ik iets vind!

24 dagen na de operatie

Het is alweer 11 dagen geleden dat ze de schroef vast gezet hebben, en wat voelt dat fijn geen druk of pijn meer in m'n mond! Me voor tanden zijn al een heel klein stukje naar elkaar toe gaan schuiven, ik kon eerst me pink er tussen stoppen en dat lukt nu niet meer :-) het gaat dus de goede kant op!
Ik moest vorige week vrijdag 15 feb terug naar het ziekenhuis, ik kwam erachter dat er nog een hechting in mijn neus zat. Ik werd er best moe van dat er zoveel dingen niet vertelt zijn tegen mij en dat ik zelf achter veel dingen moet komen. Zo is mij dus ook nooit verteld dat ik 2 plastic plaatjes in mijn neus had en dat die er later nog uit moesten, daar heb ik toen ook voor gebeld. En nu dit weer, ze hadden al hechtingen uit mijn neus gehaald tegelijk met die plastic plaatjes maar schijnbaar hebben ze niet goed gekeken want er zaten er nog 2 in. Dus ik had vorige week gebeld hierover en kon vrijdag al te recht. Toen ik daar kwam heb ik het bovenstaande ook meteen aangegeven. De hechtingen werden eruit gehaald en dit deed best wel wat pijn, ik ben zo klaar ermee ik heb al genoeg pijn gehad! Voorlopig hoef ik er niet meer heen, pas eind maart om de beugel te plaatsen GELUKKIG!

Ik kan achteraf zeggen dat de operatie echt niet iets is waar je bang voor hoeft te zijn, dat valt best mee je krijg als je wakker bent genoeg medicatie dus pijn heb je niet! Maar het herstel is emotioneel en fysiek erg zwaar, dit zal natuurlijk per persoon verschillen maar denk er niet te makkelijk over. Vooral het eten en hoe je eruit ziet met die spleet is gewoon erg moeilijk! Het eten gaat bij mij al wat beter, ik eet elke dag brood wel nog steeds zonder korstjes. Ik heb gister friet op, als ik voorzichtig kauw is het wel te doen. Dingen die een beetje zacht zijn kan ik nog wel kauwen al voelt dat niet heel fijn, het is te doen. Daar ben ik erg blij mee het gaat nu de goede kant op :-). Ik heb er ook een nieuwe verslaving bij IJS! Ik eet echt veel ijs ik kan niet snoepen of echt lekker eten dus dan is ijs een goede oplossing vind ik zelf :-). Laatst had ik 'Potje genieten' choco brownie van Hertog op en die was ERG lekker!

5 dagen geleden TPD vast gezet

Vandaag is het 5 dagen geleden dat de TPD vast gezet werd, ik heb dus al 5 dagen niet hoeven aandraaien. Elke dag weer kijk ik in de spiegel of dat mijn voor tanden al verder na elkaar toe zijn gaan staan, maar helaas er is nog vrij weinig gebeurd. Ik merk dat het eten steeds wat beter gaat, gister betrapte ik mezelf erop dat ik met me voortanden wou afbijten dat gaat helaas nog niet. Ik heb nog niet zo veel kracht in mijn bovenkaak dus kauwen gaat moeilijk en is soms pijnlijk, ook niet gek als je bedenkt dat deze gebroken is en nog moet helen. Verder voel ik me prima, ik doe al het huishouden al weer een tijd en ik heb ook helemaal geen pijn meer. Ik zag dat ik aan de binnenkant van mijn bovenlip ongeveer 5 hechtingen heb zitten, daarom zou mijn bovenlip wel zo stijf voelen, ik kan namelijk nog steeds niet goed mijn mond dicht doen. De zwellingen zijn zo goed als weg, alleen naast me neus is het nog een heel klein beetje gezwollen maar dit zie je bijna niet. Ik hoor wel van iedereen om me heen dat ze echt kunnen zien dat me bovenkaak verbreed is want me gezicht is minder smal. Het gekke is dat ik het zelf niet echt zie, ik ben wel heel blij met hoe mijn boven kaak nu staat, alleen kan ik niet wachten tot die spleet minder word!

Foto's van de laatste paar dagen aandraaien

Mijn dag kan niet meer stuk!

Vanochtend had ik de afspraak bij de orthodontist, hij zou kijken hoe lang ik nog moet aandraaien en hoe het er nu voor staat. Hij keek even in mijn mond en was erg tevreden, hij haalde nog even een docent erbij en deze was ook erg tevreden. Ik kreeg goed nieuws, ik mag stoppen met aandraaien!!! Ik ben helemaal blij! Gister heb ik voor het laatst aangedraaid, dit was voor het eerst dat ik er echt pijn van had, tussen me voortanden ging het bloede en dit duurde de hele dag. Ik had vanochtend nog niet aangedraaid ik wou eerst afwachten wat de orthodontist te zeggen had. In totaal heb ik 8 dagen aangedraaid. Ik werd meteen naar de kaakchirurg gestuurd om de TPD vast te zetten, dit gebeurt met een heeeeel klein schroefje en hier merk je echt niks van! Hieronder zie je een klein plaatje van hoe ze de TPD vast zetten en waar het kleine schroefje geplaatst word. Ook zie je hier goed waar het bot gebroken is tijdens de operatie.

Zoals ik in mijn vorige bericht schrijf dat er afstervend weefsel in me gehemelte zit en ik misschien kans loop op een infectie bleek niet zo te zijn. De kaakchirurg die mij geopereerd had keek er even na vanochtend en zij dat het een korstje was en haalde het zo uit me mond. Mijn gehemelte ziet er nu aan beide kant heel mooi en geheeld uit. Ook heeft de kaakchirurg alle hechtingen eruit gehaald, dus mijn mond ziet er nu weer helemaal fris uit J. Ook kreeg ik het goede nieuws dat ik 28 maart terug mag komen dan word de beugel geplaatst, dit vind ik echt super want nu komt het eindelijk dichterbij! Er werd meteen een afspraak gemaakt voor het verwijderen van de TPD dit gebeurd op 23 april, het bot moet nu hele en dicht groeien vandaar dat de TPD er nog een tijd in blijft zitten.

Ik vond het emotioneel best zwaar de afgelopen week, ik voelde me fysiek weer zo goed als beter maar door hoe ik eruit zie met die spleet kwam ik nergens en zat ik constant binnen. Iedereen om mij heen leefde zijn/haar leven, ging werken, ging uit, kon alles eten wat hij/zij maar wouden, ik niet ik kan dat allemaal niet en zat daar best erg mee. Nu ik weet dat de spleet niet groter zou worden maar alsmaar kleiner en nu ik weet dat de beugel er bijna in gaat voel ik me helemaal happy. Vanaf nu word het alsmaar beter en mooier!

Ik zou morgen even wat foto's plaatsen van hoe mijn tanden er de laatste dagen aandraaien eruit zien, helaas heb ik daar nu geen tijd voor.

Met spoed naar het ziekenhuis

Vandaag was een hectische dag, ik zou het proberen zo duidelijk mogelijk uit te leggen maar dat zou moeilijk worden. Ik merkte al een tijdje dat de linkerkant van mijn gehemelte mooi geheeld was maar dat de rechterkant er nog uitzag als een zooitje, er zat een soort gleuf vanaf me eerste kiezen tot aan de TPD. Het lijkt alsof ze daar opengesneden hebben maar vergeten zijn te hechten, het doet geen pijn maar is wel wat gevoelig. Aan de rechterkant vlak voor de TPD zit een donker stukje gehemelte, ik dacht dat dat van de TPD was en dat het aan die kant niet ver genoeg onder mijn vlees zat en dat het dus een beetje los zat. De TPD heeft 2 pootjes die onder het vlees zitten en tegen het bot aangezet worden, ik dacht dat ik die aan de rechterkant door het vlees heen zag.

Zo ziet een TPD eruit

Ik hield al een paar dagen dat plekje in de gaten, ik was bang dat hij los zou schieten. Vanochtend was die plek nog donkerder en dus heb ik de afdeling kaakchirurgie gebeld van het ziekenhuis ik kon om 13:30 langs komen. Ik had meteen mijn schoonmoeder gebeld en die is met mij naar het ziekenhuis gegaan. Ik had zo'n beetje alle scenario’s al voorbij zien komen, ik was bang dat ik opnieuw geopereerd moest worden of dat ze met plaatselijke verdoving de TPD opnieuw vast moesten zetten, ik was doodsbang. We werden geroepen en mochten naar de kaakchirurg, hij keek even in mijn mond en heeft nog wat schoongemaakt, toen gaf hij aan dat de doorbloeding na de operatie aan de rechterkant erg slecht was en ik daardoor weefsel daar heb zitten dat afsterft. in 9 van de 10 gevallen herstelt dit zich vanzelf, heel af en toe komt het voor dat dit ontstoken word, maar door goed schoon houden en spoelen moet dit voorkomen worden. Ik heb hem nog 3 keer gevraagd of hij heel zeker weet dat de TPD goed vast zit, en hij heeft mij verzekerd dat dit echt zo is. Ik ben best paniekerig aangelegd, ik schiet snel in de stress in dit soort situaties. Gelukkig valt het allemaal mee, ik ga heel erg me best doen te voorkomen dat het gaat ontsteken!

Haat aan plastic plaatjes!

Mijn dag begon met een brufen en de schroef 2 slagen aandraaien. Gelukkig deed dat vandaag niet veel pijn, dus opzich niet z'n slecht begin van mijn dag ;). Daarna even snel douchen en weer op na het ziekenhuis. Me schoonmoeder kwam me ophalen en we reden samen naar Nijmegen. Ik had een afspraak om foto's te laten maken om te kijken of de tpd goed op z'n plek zit. Ook zat er nog een plastic plaatje aan mijn neus tussenschotje vast ter versteviging met een hechting, deze gingen ze er ook uit halen. Eenmaal bij de kaakchirurg, hij vond dat alles er heel goed uit zag en goed herstelde, eerst even snel foto's maken daarna het plaatje verwijderen. Wat bleek nou er zat niet 1 plaatje maar 2 en het waren geen kleine plaatjes, zo wat deed dat pijn!! Die plaatjes waren zo groot dat ze echt tot ver achterin mijn neus zaten, maar gelukkig ze zijn eruit, en wat een verschil geeft dat ik kan weer ademen door me neus :)! Nu voelt me neus weer als van oudst en heb ik eigenlijk alleen nog pijn rond mijn voortanden en keel. Nouveauté eigenlijk is pijn een groot woord, het voelt vervelend en ik voel een druk constant bij mijn voortanden maar verder gaat het eigenlijk wel heel goed. Ik heb vandaag ook weer een boterham met leverworst op, natuurlijk zonder korstjes ook heb ik een plakje cake gegeten en met avond eten wat worteltjes. Zo verder voel ik me best goed, alleen irriteer ik me eraan dat ik niet normaal kan praten, dat is echt rot. En als ik eet voel ik me net een baby want ik knoei veel omdat ik me mond niet goed dicht krijg met eten. Zo dat is het wel weer voor nu, ik ga zo met me vriend bij zijn vader eten ik krijg soep ;).